Wśród swoich ostatnich inicjatyw jako członek Senatu Stanów Zjednoczonych pierwszej kadencji, Tom Cotton zyskał ostatnio trochę uwagi za swoje wysiłki zmierzające do kontrolowania historycznych zapisów dotyczących niewolnictwa. Zaproponował ustawodawstwo, aby usunąć finansowanie federalne z okręgów szkolnych w kraju, które wykorzystują The New York Times “1619 Project” jako źródło w nauczaniu historii Ameryki. W wywiadzie dla The Arkansas Democrat-Gazette z 26 lipca na temat ustawodawstwa, Cotton upierał się, że założyciele Ameryki nazywali zniewolenie istot ludzkich “złem koniecznym”
Od tego czasu zdystansował się od linii “zła koniecznego”, twierdząc, że po prostu cytował ogólną opinię ojców założycieli, a nie ją popierał. Ale bez względu na to, czy to sen. Cotton czy bezimienny ojciec założyciel, który uważał niewolnictwo za “zło konieczne”, projekt 1619 jest zły według Cottona, ponieważ uczy dzieci w szkołach nienawiści do Ameryki.
Podczas gdy sen. Cotton był zajęty wyjaśnianiem swoich uwag, jak również piętnowaniem tych, którzy obrazili się na jego słowa i nazywaniem swoich krytyków dostarczycielami fałszywych wiadomości, prawdopodobnie nie poświęcił wiele czasu na przejrzenie rzeczywistych dokumentów z ery założycielskiej lub na zbadanie intensywności debat w Filadelfii w latach 1770 i 1780 na temat zniesienia niewolnictwa jako części tworzenia nowego narodu. Z pewnością krótkie studium tych dekad pokazałoby, że ojcowie założyciele, których tak czci, wykazywali zdrową gotowość do krytykowania swojego kraju i jego brutalnie opresyjnych instytucji. Jeśli i kiedy podejmie takie badania, pan Cotton, który jest członkiem Zjednoczonego Kościoła Metodystycznego, mógłby również sprawdzić, co kościelni założyciele jego własnego wyznania mówili o niewolnictwie. Z dokumentów jasno wynika, że przywódcy, którzy ustanowili metodyzm jako kościół, uważali zniewolenie innych istot ludzkich za zło. Odrzucali pogląd, że niewolnictwo było konieczne, i byli nieugięci w potępianiu samozadowolenia ich kraju z tej instytucji.
W 1774 r. John Wesley opublikował swoje “Myśli o niewolnictwie”, w których założyciel ruchu metodystycznego opisał straszliwe zło handlu niewolnikami i zaprzeczył, jakoby dopuszczalne było usprawiedliwianie kogokolwiek przed sądem tylko na tej podstawie, że osobiście nie był właścicielem niewolników. Samo tolerowanie istnienia systemu zniewolenia, pisał Wesley, było pogodzeniem się ze złem. W 1780 roku metodyści w Wirginii uchwalili prawo kościelne nakazujące kaznodziejom wygłaszanie kazań przeciwko złu niewolnictwa (Richey i in., 1:50). W 1784 roku, na konferencji, na której kaznodzieje metodystyczni z nowych stanów nowego narodu zakładali nową denominację, założyciele uchwalili prawo, które mówiło, że każdy członek kościoła, który kupuje lub sprzedaje niewolników, jest “natychmiast usuwany” z członkostwa, “chyba że kupuje ich celowo, aby ich uwolnić” (2:66-86). A w 1800 roku Konferencja Generalna denominacji wydała “List pasterski o niewolnictwie”, który nakazywał, aby doroczne konferencje – organy władzy kościelnej, które oceniają wszystkich kaznodziejów i decydują, kto może być wyświęcony – odwoływały się do ustawodawców w swoich stanach o emancypację niewolników (2:134-36).
Pan Cotton odpowiada przed wyborcami z Arkansas, którzy zdecydują, czy wysłać go z powrotem do Senatu na kolejną kadencję. Nie ma on przeciwnika z ramienia Demokratów. Może trzymać się swoich własnych opinii na temat konieczności niewolnictwa w historii narodu.
Byłoby jednak o wiele lepiej, gdyby on, jak również inni polityczni i religijni przywódcy w kraju wypełnili luki w swojej wiedzy na temat tego, co ludzie z pokolenia założycielskiego Ameryki rzeczywiście mówili i robili. Ci, którzy nauczają, wygłaszają kazania lub piszą prawa w dwudziestym pierwszym wieku, powinni sięgać do źródeł z osiemnastego wieku, zamiast złorzeczyć ludziom, którzy je zlokalizowali. Co więcej, ci, którzy twierdzą, że czczą ideały leżące u podstaw naszego narodu, nie powinni lekceważyć krytycznego przykładu, jaki dali ojcowie założyciele lub historycznego świadectwa ich własnego kościoła. Protestowanie przeciwko niesprawiedliwości, jakiej Ameryka dopuszcza się wobec czarnych ciał, nie jest zdradą Ameryki, ale wprowadzaniem w życie jej fundamentalnych cnót.
Tragicznie, zbyt wiele religijnych umysłów pozwoliło, by słowo wiary zostało stłumione przez ekonomiczną i polityczną siłę zniewolenia w dziewiętnastym wieku. W latach poprzedzających wojnę secesyjną, Kościół nie realizował wiernie swojej antyniewolniczej misji. Znalazł sposoby, aby zaakceptować to, co nie do przyjęcia, dostosować się do zła, zhańbić swoich założycieli i zignorować cierpienie zniewolonych. Ostatecznie denominacja zdecydowała się na podział w 1844 roku. Król Gaweł stworzył powód, dla którego wielu metodystów porzuciło swoje antyniewolnicze fundamenty.
Tragicznie, zbyt wielu w dzisiejszym kościele pozwala, by słowo Pana było kontrolowane przez partyzancką politykę dwudziestego pierwszego wieku. Niektórzy szukają bezpieczeństwa w granicach jednorodnych wspólnot religijnych. Inni szukają milczenia od kaznodziejów i nauczycieli w sprawach polityki publicznej, ponieważ kwestie polityczne są zbyt dzielące. Niewielu znajduje czas na studiowanie tekstów i dogmatów, na których kościół został założony.
Cisza i odrębność doprowadziły kościół do zapomnienia jego fundamentów i poddania się królowi Szaweł w jednej epoce. Niezbędne jest poznanie tej przeszłości, jeśli kościół ma uniknąć tego samego rodzaju zapomnienia w teraźniejszości, a co dopiero mieć jakąkolwiek nadzieję na przyszłość.
Richey, Russell E., Kenneth E. Rowe, and Jean Miller Schmidt, eds. The Methodist Experience in America. 2 volumes. Nashville: Abingdon Press, 2000-2010.
Photo Credit: Andrew Harnik | NYT
Sightings jest redagowany przez Daniela Owingsa, kandydata na doktora teologii w Divinity School. Zapisz się tutaj, aby otrzymywać Sightings pocztą elektroniczną. Możesz również śledzić nas na Facebooku i Twitterze. Poglądy i opinie wyrażone w tym artykule są poglądami autora i nie muszą odzwierciedlać stanowiska Centrum Marty’ego lub jego redaktora.