Naukowcy z Nova Southeastern University kierują zespołem badającym rekiny młoty gładkie.

Są one jednymi z najbardziej ikonicznych i unikalnie wyglądających stworzeń w naszych oceanach. Podczas gdy niektórzy mogą uważać, że wyglądają one nieco “dziwnie”, jedną rzeczą, co do której badacze są zgodni, jest to, że niewiele wiadomo o rekinach młotach. Wiele z 10 gatunków rekinów młotów jest poważnie przeławianych na całym świecie dla ich płetw i wymaga pilnej ochrony, aby zapobiec ich wyginięciu.

Aby dowiedzieć się więcej o podupadającym gatunku rekina młota, który ma mało danych, ale potrzebuje działań ochronnych, zespół badaczy z Nova Southeastern University’s (NSU) Save Our Seas Foundation Shark Research Center (SOSF SRC) i Guy Harvey Research Institute (GHRI), Fisher Finder Adventures, University of Rhode Island i University of Oxford (UK), rozpoczął badania w celu określenia wzorców migracji rekinów młotów gładkich (Sphyrna zygaena) w zachodniej części Oceanu Atlantyckiego. Ten rekin, który może dorastać do 14 stóp (400 cm), pozostaje jednym z najmniej poznanych gatunków dużych głowomłotów z powodu trudności w niezawodnym znalezieniu głowomłotów gładkich, aby umożliwić badania naukowe.

Aby poznać zachowanie głowomłotów gładkich, zespół badawczy oznaczył satelitarnie młodociane rekiny młoty u wybrzeży środkowego Atlantyku w USA, a następnie śledził rekiny przez okres do 15 miesięcy. Rekiny zostały wyposażone w zamontowane na płetwach znaczniki satelitarne, które raportowały ich ruchy w czasie niemal rzeczywistym za pośrednictwem łącza satelitarnego do badaczy.

“Uzyskanie długoterminowych śladów było kluczowe dla zidentyfikowania nie tylko wyraźnych sezonowych wzorców podróży, ale co ważne, również czasu i obszarów, w których rekiny przebywały pomiędzy swoimi migracjami”, powiedział Ryan Logan, doktorant w NSU’s GHRI i SOSF SRC, oraz pierwszy autor nowo opublikowanych badań. “Badania te dostarczają pierwszego wysokorozdzielczego, długoterminowego obrazu zachowań ruchowych i siedlisk wykorzystywanych przez rekiny gładkogłowe – są to kluczowe informacje dla określenia konkretnych obszarów i czasu działań zarządczych, które pomogą odbudować ten uszczuplony gatunek.”

Badacze odkryli, że rekiny zachowywały się jak ptaki śnieżne, migrując pomiędzy dwoma sezonowo zamieszkałymi obszarami – w wodach przybrzeżnych u wybrzeży Nowego Jorku latem i u wybrzeży Karoliny Północnej zimą. Ich czasy pobytu w tych dwóch miejscach zbiegły się z dwoma czynnikami środowiskowymi: cieplejszymi temperaturami wód powierzchniowych i obszarami o wysokiej produktywności – wskazującymi na obszary bogate w żywność.

“Dane ruchów o wysokiej rozdzielczości pokazały, że te skoncentrowane siedliska zimowania i letniego przebywania u wybrzeży Północnej Karoliny i Nowego Jorku, odpowiednio, są pierwszorzędnymi oceanicznymi “nieruchomościami” dla tych rekinów, a zatem ważnymi obszarami, które należy chronić w celu przetrwania tych blisko zagrożonych zwierząt”, powiedział Mahmood Shivji, Ph.D., dyrektor NSU’s GHRI i SOSF SRC, który nadzorował badania.

Zidentyfikowanie takich obszarów o wysokiej rezydencji zapewnia cele do wyznaczenia jako “Essential Fish Habitat” – oficjalny tytuł ustanowiony przez rząd USA, który, jeśli zostanie formalnie przyjęty, może następnie podlegać specjalnym ograniczeniom dotyczącym połowów lub rozwoju w celu ochrony takich ginących gatunków.

Dane śledzące ujawniły również drugi cel ochrony. Młoty spędzały zimą dużo czasu w strefie zarządzania znanej jako Mid-Atlantic Shark Area (MASA) – strefie już federalnie zamkniętej na siedem miesięcy w roku (od 1 stycznia do 31 lipca) dla komercyjnych połowów taklami dennymi w celu ochrony innego zagrożonego gatunku, rekina czerwonego. Jednak dane śledzące wykazały, że młoty gładkogłowe przybyły do MASA wcześniej w grudniu, podczas gdy strefa ta jest nadal otwarta dla połowów.

“Rozszerzenie zamknięcia strefy MASA o zaledwie jeden miesiąc, począwszy od 1 grudnia każdego roku, mogłoby zmniejszyć śmiertelność połowową młodocianych młotów gładkogłowych jeszcze bardziej”, powiedział Shivji. “Jest to szczególnie satysfakcjonujące, aby zobaczyć takie podstawowe badania nie tylko poprawiające nasze zrozumienie zachowania zwierząt w przyrodzie, ale także oświetlające ścieżki odzyskiwania gatunków i populacji, które były nadmiernie eksploatowane, abyśmy mogli spróbować wrócić do zrównoważonego ekosystemu oceanicznego.”

Reference: “Seasonal Movements and Habitat Use of Juvenile Smooth Hammerhead Sharks in the Western North Atlantic Ocean and Significance for Management” Ryan K. Logan, Jeremy J. Vaudo, Lara L. Sousa, Mark Sampson, Bradley M. Wetherbee and Mahmood S. Shivji, 1 września 2020, Frontiers in Marine Science.
DOI: 10.3389/fmars.2020.566364

Tropy młotów gładkogłowych (i innych gatunków rekinów) można znaleźć tutaj: http://www.ghritracking.org.